Zupa pomidorowa

Kto nie kocha zupy pomidorowej? Nie wiem, czy da się jej nie lubić. Co dom, co rodzina to inny przepis na nią, jak też powszechnie wiadomo pomidorowa to drugie życie dla rosołu. I tak jest też u mnie – koniecznie na bulionie z tego przepisu. Nie wyobrażam sobie by mogło być inaczej. Złoty, aromatyczny, długo gotowany na kaczce i mnóstwie jarzyn, z dodatkiem ziół i przypraw. Dzięki przygotowanemu wcześniej rosołowi, zupa pomidorowa powstaje w dosłownie chwilę.

Zawsze przygotowuję ją na pomidorach z puszki. Surowe pomidory warto włączyć do swojej diety na przełomie lata i jesieni. Są wtedy soczyste, dojrzałe i pełne smaku. Świeże pomidory zostawiam raczej na sałatki, kanapki i tortille. Do dań gotowanych prawie zawsze używam pomidorów wstępnie przygotowanych. Dlaczego? Z dwóch powodów. Po pierwsze, pomidory to jedyne warzywo, a właściwie owoc, które dzięki obróbce termicznej zyskuje na wartości. Zawarty w pomidorach likopen zwiększa swoje stężenie, dzięki gotowaniu. Co to likopen? Likopen to jeden z najsilniejszych przeciwutleniaczy, który zmniejsza stany zapalne, usuwa wolne rodniki, które odpowiadają między innymi za procesy starzenia się organizmu. Pozytywnie wpływa też na układ krążenia. Po drugie, pomidory w puszce to niesamowita wygoda i oszczędność czasu. Sparzenie pomidorów, ściąganie z nich skóry wydłuży czas, a nie poprawi smaku zupy, dlatego nigdy tego nie robię. Ogromnie ważne w tym przepisie jest masło. Nie oliwa, nie olej – to musi być masło – dzięki niemu zupa będzie kremowa, gładka i przepyszna, a po zblendowaniu kolor będzie zupełnie jakby w zupie była śmietana.

Smażenie pomidorów na maśle powinno trwać kilkanaście minut by pomidory i masło skarmelizowały się i nabrały dodatkowych walorów smakowych. Jeśli chodzi o przyprawianie dużą rolę odgrywa tu dobrze doprawiony bulion, do samych pomidorów dodaję trochę cukru, które podbijają ich smak, oraz szczyptę soli. Jestem przekonana, że nie wrócisz już nigdy do innego przepisu na zupę pomidorową!