Kompot z gruszek

Kompot z gruszek to totalny smak mojego dzieciństwa i niedzielnego obiadu u Babci. Babcia co tydzień podawała najlepszy na świecie rosół z domowym makaronem, marchewką i zieleniną, za którą wtedy nie przepadałam. Na drugie danie było przepyszne, rozpływające się w ustach mięso gotowane z rosołu tzw. sztuka mięsa. Mięso polane było sosem chrzanowym przygotowanym na bulionie. Do tego ziemniaczane puree lub ziemniaczki w całości, posypane koperkiem i najlepsze buraczki zasmażane… niebo w gębie! I to wszystko pochodziło z Babci działki – nic lepszego w życiu nie jadłam. Myślę, że sekretem tych obiadów u Babci, jest serce na talerzu – nikt z taką wiedzą, doświadczeniem i chęcią podania tego co najlepsze, nie przygotowuje posiłków. Z tych niedzielnych obiadów pamiętam dokładnie jeszcze jeden smak. Babcia zawsze prosiła, by pójść na górę i wziąć z szafy kompot. Ta szafka to była spiżarnia z domowymi syropami, przetworami, dżemami, konfiturami, kompotami – raj! Ja najbardziej kochałam kompot z gruszek – był jasny, gruszki zawsze były obrane i jędrne. Ten kompot to był właściwie taki syrop. Babcia zawsze mówiła, że trzeba go rozcieńczyć z wodą – ohh nie! Ja kochałam taki słodki i nie pozwalałam go popsuć. Piłam ten syropek i zajadałam się gruszkami. Byłam załamana, kiedy przychodził dzień, w którym kompot z gruszek się kończył i trzeba było czekać, aż Babcia zrobi kolejny. We wskazówkach znajdziesz informację, jak moja Babcia robiła pasteryzowany kompot z gruszek. Ja zapraszam Cię po przepis, który będzie gotowy do picia od razu po schłodzeniu.